کلام خدا انسان را چنين به تصوير مي کشد: شبيه خدا و حاکم بر موجودات. پس انسان موجودي است اجتماعي که براي مشارکت خلق شده و لازم بود که اين انسان مذکر و مونث خلق شود براي مشارکت با يکديگر و با خالق خود. يکي از موضوعاتي که شايد سبب شده اين تفکر غلط که زنان را کمتر از مردان مي باشند احتمالا از اين موضوع نشات گرفته که آفريدگار انسان ابتدا آدم يا جنس مذکر را آفريد و سپس زن يعني حوا را. آقاي هنري متيو از مفسرين الهيات از دانشگاه نيو جرسي امريکا در اين رابطه مي گويد. خدا اين استخوان را از پهلوي آدم گرفت، نزديک بازوي او و نزديک قلب او. نزديک بازوي او تا که مرد از او محافظت کند و نزديک قلب او که به او عشق بورزد و او را دوست بدارد. اين استخوان از سر مرد گرفته نشد تا زن به او فرمانروايي کند و نه از پاي که مبادا او را پايمال کند.