مُفْتَقِرا متاب روي از در او به هيچ سوي
زانكه مسِ وجود را فضّه او طلا كند


شيخ عبد الزهراء روضه خوان اهل بيت مي گويد: در عالم خواب امام حسن(عليه السلام) را ديدم، به من فرمودند: شيخ عبد الزهراء چرا روضه ما رو نمي خواني گفتم آقا مگر روضه شما تيرباران پيكر مطهر شما نبود، مگر روضه شما پاره شدن جگر شما نبود، آقا فرمودند چرا اين ها همه مصائب من است امّا روضه اي كه مي گويم بخوان آن وقت و ساعتي را مي گويم كه آمدند در خانه ما را آتش زدند، من و داداشم حسين ديديم مادرمان بين در و ديوار پرپر شد، ما ديديم دست هاي بابايمان علي (ع) را بستند، متحيّر مانده بوديم، آيا مادرمان را از زمين برداريم يا دنبال بابامون علي برويم.
گلواژه هاي مناجات-مجمع الذاكرين

« سكوني» گويد: در حالي كه ناراحت و غمگين بودم به محضر امام صادق عليه السلام رسيدم. حضرت فرمود چرا ناراحتي؟ عرض كردم: دختر نصيبم شده است!
حضرت فرمود: اي سكوني! سنگيني اش بر زمين و رزقش بر عهده ي خداست. زندگي او اجل تو را نزديك نمي كند و از رزق تو نمي خورد. سكوني گويد: والله غم و اندوهم را برطرف كرد. آن گاه فرمود: چه اسمي بر او گذاردي؟
عرض كردم: فاطمه. امام عليه السّلام فرمود: آه آه آه، سپس فرمود: حال كه اسمش را فاطمه گذاردي او را مورد بدگويي، لعن و كتك قرار نده.
وسائل الشيعه، ج15 ص 200
عرض تسليت به مناسبت شهادت صديقه کبري فاطمه زهرا سلام الله عليها